Rzeczywiście, wydarzenie to, które rozegrało się w okolicy góry Otroten - (61°51’ N - 059°20’ E; 1182,0 lub 1234,2 m n.p.m.) i sąsiedniego szczytu Cholat Sjachl (Cholatczachl – 61°45’ N – 059°27’ E; 1079 lub 1096,7 m) jest zagadkowe i bardzo trudne do wyjaśnienia. Trudne o tyle, że skończyło się ono tragicznym finałem – zmasakrowane zwłoki dziewięciorga ludzi nie dały odpowiedzi na to, co stało się owej feralnej nocy na przełęczy Diatłowa.
Analizując te wszystkie informacje, można dość do wniosku, że nieszczęśnicy ci albo zostali zaatakowani przez UFO, albo przez UMA [unidentified mysterious animal]. Za hipotezą o UFO przemawia brak śladów i radioaktywność ubrań. A także zaobserwowane przez innych świadków przebywających w okolicy jakieś pomarańczowe kule, które poleciały w kierunku, w którym znajdowała się ekipa Diatłowa.
Za hipotezą o odwiedzinach UMA przemawiają obrażenia, które odnieśli ci ludzie przed lub w momencie śmierci. Takiejże odpowiedzi udzieliłem Albertowi Rosalesowi, który zainteresował się tą dziwną sprawą. Ale to był mój pierwszy rzut oka, bo potem obudziły się wątpliwości, które tutaj postaram się naświetlić, a które wcale nie świadczą o tym, że przyczyną śmierci Diatłowa i jego ekipy był atak UFO i/albo UMA.
Zabierzmy się za hipotezy, które postawiono. Atak Mansów i lawinę możemy spokojnie odstawić ad acta. UMA też, bo nie słyszało się o nich w tamtych okolicach. Ałmas/t/ny występuje w górach Azji Centralnej i Mongolii, Yeti w Himalajach, zaś Hibagon w Japonii, a zatem daleko stąd. Natomiast hipoteza militarna ma pewne bardzo ciekawe aspekty, a mianowicie:
Czas akcji – przełom stycznia i lutego 1959 roku. Od razu przywodzi to na myśl wydarzenie w 21 stycznia 1959 roku, które miało miejsce w Gdyni, a dokładnie w porcie gdyńskim – chodzi o rzekoma katastrofę UFO, którym był amerykański satelita Zeta SCORE, który najprawdopodobniej został zepchnięty ze swej orbity przez pocisk ASAT wystrzelony przez Rosjan. Opisałem to dokładnie w opracowaniu „UFO i Kosmos” (Tolkmicko 2010);
Pomarańczowy odcień skóry ofiar mógł być wywołany przez opalenie skóry promieniami UV, albo przez silne promieniowanie jonizujące;
Sprawa korytarza powietrznego – skoro w 1959 roku nie był on jeszcze wytyczony, to co robiła tam stacja radiolokacyjna? Dlaczego ona tam się znajdowała, skoro nie była potrzebna?
Kolejna obiekcja dotyczy lokalizacji – Przełęcz Diatłowa to nie Północny, ale północna część Środkowego Uralu. A Środkowy Ural, to serce przemysłu wojennego ZSRR. Ta stacja radiolokacyjna miała swe uzasadnienie o tyle, że mogła stanowić ogniwo centrum obrony p/lot. tamecznego okręgu przemysłowego.
Obrażenia ofiar – wyglądało na to, jakby niektóre z nich zostały czymś uderzone. A może odwróćmy rozumowanie i załóżmy, że to one w coś uderzyły! Na przykład przez falę uderzeniową eksplozji. Kłamstwem jest stwierdzenie, że połamane żebra i pęknięta czaszka nie zagrażały życiu – nie przy trzydziestostopniowym mrozie i na pewnej wysokości nad poziomem morza!
Teren został zamknięty przez wojsko przez trzy lata. Skoro nic tam się nie stało, to dlaczego zamknięto teren? Może po to, by usunąć wszelkie ślady np. niekontrolowanego wybuchu rakiety – a właściwie jej głowicy bojowej? A może skażenia promieniotwórczego, np. po małej eksplozji głowicy jądrowej? Oczywiście nie był o wybuch atomowy, ale wybuch inicjującego materiału wybuchowego, który rozerwał głowicę i rozsiał na okolicę radioaktywny 233/235U czy 239-240Pu? To tłumaczy środki ostrożności, z jakimi potraktowano ciała zmarłych.
Zatem scenariusz zdarzeń mógł wyglądać następująco: z poligonu rakietowego w Pliesiecku wystrzelono rakietę, która „urwała się z łańcucha” i poleciała w kierunku Uralu.
Nieprawdą jest, że kosmodrom w Pliesiecku oddano do użytku dopiero pod koniec 1959 roku. Kosmodrom ten został oddany w kwietniu 1958 roku, a pierwszy oficjalny start rakiety miał miejsce w 30 lipca 1959 roku. A ile było nieoficjalnych…?
Jak podaje Wikipedia: Plesieck to rosyjski kosmodrom położony 170 km na południe od Archangielska i 800 km na północ od Moskwy. Założony w 1960 roku na terenie obwodu archangielskiego. Wykorzystywany do wysyłania bezzałogowych satelitów Ziemi, głównie wojskowych: zwiadowczych, meteorologicznych, łącznościowych, wczesnego ostrzegania, poszukiwania zasobów naturalnych, nawigacyjnych, naukowych i innych. W okresie ZSRR utajniony. Do 12 kwietnia 2002 z Plesiecka wysłano 1929 satelitów i ponad 500 międzykontynentalnych rakiet balistycznych. Jak podają rosyjskie władze, Plesieck ma być głównym kosmodromem Rosji. Te wszystkie rozbieżności wynikają właśnie z najwyższego stopnia utajnienia, w jakim trzymano fakt istnienia tego kosmodromu. NB, jak to podaje Wiktor Suworow w swych książkach, ochraniany on był przez siły uderzeniowe GRU – SPECNAZ, a także przez „podpadziochy” – agentów GRU, którym tu i ówdzie podwinęła się noga... Dlatego też z tego kosmodromu w opisywanym czasie mogła wystartować próbna rakieta z głowicą bojową.
Niektórzy „badacze” tego wypadku twierdzą, że w tym czasie – w 1959 roku – ZSRR jeszcze nie posiadał żadnych rakiet klasy ziemia-ziemia i prace nad nimi dopiero trwały. Jest to kłamstwo. Prace nad rakietami w ZSRR trwały od początku wojny (czyli od 1941 roku), czego rezultatami były pociski rakietowe RS-8 do samochodowych wyrzutni rakietowych znanych jako "Katiusze" oraz na samolotach szturmowych. Poza tym radziecka marynarka wojenna używała niekierowanych pocisków rakietowych klasy woda-ziemia i woda-woda – których używano już w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Więc opowiastki o tym, że ZSRR nie posiadał pocisków rakietowych klasy ziemia-ziemia są bajeczką dla grzecznych dzieci. Co więcej, pod koniec lat 50. pracowano już i najprawdopodobniej strzelano pociskami ziemia-przestrzeń kosmiczna, o czym mogą świadczyć wydarzenia w Gdyni.
Prace nad pociskami rakietowymi opartymi na technologiach niemieckich pocisków samobieżnych i rakietowych „V” zaczęły się w 1943 roku – równolegle z badaniami nad A-projektem (czyli bombą A - zob. „Bractwo bomby” rosyjski serial dokumentalny w reż. 2005 – emitowany przez POLSAT PLAY), do którego potrzebne były wektory przenoszenia. Rosjanie doszli do hitlerowskich poligonów w Podkarpackiem, które zajęli – nawiasem mówiąc na prośbę… Churchilla. Opisałem to w mojej pracy „Powojenne losy niemieckiej Wunderwaffe” (Warszawa 2008), gdzie stwierdziłem wprost, że radzieckie próby z niemieckimi broniami „V” były prowadzone właściwie już od 1944 roku, a nie jak się powszechnie mniema, od 1947.
A zatem z kosmodromu w Pliesiecku wystrzelono rakietę, która miała spaść na stepy Kazachstanu. Skąd to wiadomo? – to oczywiste – Kazachstan był jednym wielkim poligonem, więc lądowisko rakiet także tam się znajdowało. Zresztą wszystkie radzieckie statki kosmiczne lądowały w okolicach Karagandy i Celinogradu, więc możemy przypuścić, że ta rakieta także tam leciała. Mogła też lecieć w kierunku Semipałatyńska, gdzie nad poligonem mogła zdetonować nuklearną głowicę bojową. Niestety, wskutek jakiejś wady konstrukcyjnej, eksplozji silnika czy czegoś jeszcze, rakieta rozerwała się w powietrzu nad Uralem. Jej fragmenty lecą w kierunku namiotu.
I ten moment widzi ktoś z ekipy Działowa. Szczątki rakiety świecące w powietrzu i sprawiające wrażenie pomarańczowych kul ognia, lecą w kierunku obozu. Bezgłośnie, bo dźwięk przenosi się w górach bardzo dziwnie, podobnie jak fala radiowa. Czasami słyszymy kogoś odległego o kilka kilometrów nie słysząc kogoś oddalonego o kilka metrów od nas… Być może ostrzegł ich jakiś odgłos eksplozji czy trzepnięcie fali uderzeniowej… Tak czy owak przerażeni ludzie na wpół ubrani wybiegają z namiotu i uciekają przed siebie z wiadomym skutkiem. Dochodzi do skokowego, szokowego wychłodzenia organizmu.
Ludzie szukają schronienia przed spodziewanym niebezpieczeństwem i zamarzają na śmierć. Czworo z nich wpada do jaru. Wysokość jego ścian wynosi 4-6 m. To jest wysokość co najmniej piętra, a zatem jest gdzie polecieć i o co się rozbić. Obrażenia mogą przypominać uderzenia o pojazd. Spadek z tej wysokości na skałę może zabić. Poza tym była to mroźna noc, było tam -30°C. Czy ludzie z rozbitymi czaszkami i połamanymi żebrami byli w stanie przeżyć na takim mrozie? Poważnie w to wątpię.
Byli to doświadczeni narciarze i wspinacze, ale… - no właśnie - przypomina mi się akcja na Babiej Górze, która miała miejsce w dniach 21/23 stycznia 2012 roku, kiedy to omal nie zamarzło tam na śmierć 27 osób! Cytuję relację GOPR:
Od soboty 21 stycznia ratownicy GOPR brali udział w akcji ratunkowej członkom Klubu Turystyki Górskiej. Turyści wyruszyli z Przełęczy Krowiarki o godzinie 14 przez szczyt Babiej Góry do schroniska na Markowych Szczawinach (zagrożenie lawinowe, opad śniegu, bardzo silny wiatr). Po zapadnięciu zmroku powiadomili GOPR, że nie są w stanie zejść ze szczytu. W wyniku akcji ratunkowej sprowadzono jedną grupę do schroniska, z tej grupy jedna poszkodowana trafiła do szpitala. W późnych godzinach nocnych dwie osoby, które nie dotarły do szczytu zostały sprowadzone i przekazane pogotowiu ratunkowemu na Krowiarkach. W niedziele ratownicy sprowadzili grupę 7 osób którzy biwakowali na szczycie Babiej Góry i nie chcieli pomocy w czasie nocnej akcji z soboty na niedzielę. (Sekcja Babiogórska Beskidzkiej Grupy GOPR) Podobne przypadki znam także z Tatr – zainteresowanych odsyłam do pracy „Projekt Tatry” (Kraków 2002).
Jak widać, nawet najbardziej doświadczeni turyści ulegają wypadkom na tak – wydawałoby się – łatwym i niewysokim (1725 m) szczycie, jakim jest Babia Góra, której główny szczyt zwie się – nomen-omen – Diablak. Wystarczył spadek temperatury, wiatr podnoszący zamieć i ci ludzie po prostu otumanieli. Gdyby nie akcja GOPR, to mogłoby dojść tam do masakry, jak parę lat wcześniej na Pilsku. Wysokość gór w okolicy Przełęczy Diatłowa jest porównywalna z Babią Górą, więc siłą rzeczy warunki też muszą być podobne, z tym wszakże zastrzeżeniem, że Przełęcz Diatłowa leży dalej na północ – koło 60 równoleżnika, a co za tym idzie – w surowszych warunkach pogodowych.
A co z pociskiem? Najprawdopodobniej jego szczątki spadły nieco dalej i to nie one spowodowały śmierć 9 osób – zostały one potem zabrane przez wojsko. Być może na okolicę spadło tylko trochę radioaktywnego pyłu z rozbitej głowicy. Oczywiście nie był to 40K, tylko coś innego – np. 235U czy 240Pu – dlatego zabrano niektóre narządy do badań. Bajeczkę o potasie-40 podano na żer gawiedzi, by nie mówiono o uranie czy plutonie. Klasyczne goebbelsowskie zagranie, w którym z prawdą mija się o włos. Zadziałał mechanizm podobny do Incydentu z Roswell oraz Incydentu nad Maury Island.
Reszta już jest prosta. Ekipa poszukiwawcza z kosmodromu znajduje miejsce spadku szczątków pocisku i usuwa te, które najbardziej rzucają się w oczy, nie ruszając niczego innego. Nie zapominajmy, że wszystko, co dotyczyło BMR i ich wektorów w ZSRR i USA było TAJNE NAJWYŻSZEGO ZNACZENIA. Dlatego posprzątano prowizorycznie, co się dało posprzątać, a potem wpuszczono na to miejsce wyprawę poszukiwawczo-ratunkową, która zabrała znajdujące się na widoku ciała i namiot z bagażami. Następnie wojsko zamyka teren i… sprząta dalej. Przy okazji znalezieni zostali pozostali, kiedy warstwa śniegu stopniała na tyle, by ich ciała się „objawiły”… Potem drogą propagandy szeptanej tworzy się i rozpowszechnia Legendę o tajemniczym wydarzeniu. Dokładnie tak, jak w przypadku UFO-katastrofy Roswell czy na Spitsbergenie. Podobnie jak stworzono Legendę Eksperymentu Filadelfijskiego. Podane przez Wikipedię wyjaśnienie faktu zamknięcia terenu jest nieprzekonywujące, bo dlaczego ludzie mieliby iść właśnie na miejsce wypadku? Chyba że było tam coś, czego ich oczy nie mogły zobaczyć…
Śmierć dziennikarza Jarowoja w 1980 roku też wpisuje się w ten schemat, a szczególnie zniszczenie dokumentacji, którą on zebrał. KGB czy GRU zamykała usta nie takim chojrakom, więc nie ma się czemu dziwić – podobnie jak w przypadkach amerykańskich robiły to FBI i AEC, w rodzaju Incydentu nad Maury Island, śmierć świadka czy osoby zajmującej się takim Incydentem działa ZAWSZE na korzyść Legendy. A w pewnych wypadkach służby specjalne wolą kogoś uciszyć na amen, niż przyznać się do tego, że prowadziło się jakieś lewe działania – związane z obronnością, lotami kosmicznymi, energią jądrową, badaniami genetycznymi, itd., itp. – w walce o władzę nad światem. W tym przypadku przyznam rację zwolennikom STD [spiskowej teorii dziejów].
Notabene, zwolennicy STD wskazują na dziwne powiązanie liczby „9” z katastrofami w tamtym rejonie: 9 członków ekipy Diatłowa, 9 załogantów i pasażerów samolotu, który rozbił się na Przełęczy Diatłowa w 1991, czy 9 Mansyjczyków, którzy zginęli tam według legend krajowców. Od siebie mogę dorzucić także i to, że wszystkie atomowe okręty podwodne ZSRR, które poszły na dno czy miały ciężkie problemy, też miały w swych numerach taktycznych cyfrę „9”… Ale to już jest osobna sprawa dla ezoteryków, parapsychologów, numerologów czy stronników STD.
A zatem śmierć tych młodych ludzi nastąpiła wskutek działania czynników naturalnych, a nie interwencji „nieznanych sił”. Jedyną „nieznaną siłą” była tutaj Armia Radziecka, która wykonując test rakietowo-nuklearny nie zadbała o jego bezpieczeństwo – o ile można mówić o jakimkolwiek iluzorycznym bezpieczeństwie w przypadku zabaw z bronią masowej zagłady…
A oto garść opinii ludzi z branży:
Mariusz Frykowski (KKK) - „UFO to pretekst” – i miałem rację wybierając ten tytuł.
Zofia "Eleonora" Piepiórka (KKK) - Przeczytałam artykuł i wszystko brzmi prawdopodobnie biorąc pod uwagę bliskość radzieckiego poligonu wojskowego itd. Jednak nie uwzględniłeś jednej sprawy... Dlaczego ta góra od wieków (??) nosi nazwę "Góra Śmierci"? To samo dotyczy szczytu Babiej Góry - Diablak! Przed laty byłam tam - po drodze wdepnęliśmy do Ciebie! Gdy byliśmy na szczycie - szłam z Izą pierwsza, a Tomek szedł za nami i robił zdjęcia. Po wywołaniu zdjęć okazało się, że za nami ciągnęła sie szara smuga jak wąż... Iza całą wyprawę opisała i Bronek to opublikował w "Czas UFO".
Wracając do Góry Śmierci... czyżby tam wcześniej bywały takie tragiczne wypadki? Co o tej górze mówią legendy? Z moich doświadczeń na jeziorze Wdzydze wiem, że w pobliżu Baz Kosmicznych szaraków dzieją się takie rzeczy, co opisałam w art. "Bazy Kosmiczne na dnie jez. Wdzydze". Tam została porwana przez UFO 40 letnia Małgorzata, która chodziła o kulach i z nogą w szynie. Tam gdzie znalazł ja Stanisław (sąsiad) nigdy by nie weszła - bo po co wchodzić w bagno i gęste i wysokie sitowie? Nie mogła wyjść sama z tego miejsca bez pomocy. Była więc skazana na śmierć, bo nikt by jej tam nie szukał, a sąsiad zostałby oskarżony o morderstwo... Byłaby to kolejna niewyjaśniona tragiczna zagadka dla wszystkich!!! I pouczająca.... Weź to pod uwagę w przypadku tragedii 9 młodych osób w tych górach, bo bliskość tego poligonu to "zasłona dymna" dla Bazy Kosmicznej Szaraków i ich celów wobec naszej cywilizacji... Być może dlatego tam właśnie jest ten poligon...
W górach i jeziorach są różne Bazy Kosmiczne... o tym w symbolu mówi również proroctwo Apokalipsy.
Pozwolę sobie na ustosunkowanie się do części tej opinii – otóż Babia Góra cieszy się w środowisku turystyczno-krajoznawczym i przewodnickim paskudną opinią. Jej humory i humorki pogodowe są szeroko znane i tylko fakt bliskiej lokalizacji kilku wsi, w których można otrzymać pomoc powoduje to, że ofiar nie jest dużo, tym niemniej wielu ludzi wspomina swe nieprzyjemne przygody na tym szczycie. Penetracja Babiej Góry zaczęła się gdzieś w XIV-XV wieku i od tej pory trwa zafascynowanie pięknem tego masywu górskiego, która jest jedynym szczytem typu alpejskiego w Beskidach. Dlatego ludzie nieprzygotowani do wędrówki po skalistych zboczach i głazowiskach w czasie złej pogody są narażeni na najzupełniej „zwyczajne” niebezpieczeństwa znane z wypadków taternickich. Stąd te wszystkie „diabelstwa” w nazewnictwie punktów topograficznych tego masywu.
Stanisław Bednarz (TMZJ) - Według mnie na pewno nie zgodzisz się z ta teorią: północny Ural ma swoje kaprysy przy których Babia Góra to pestka. Śmierć na pewno nastąpiła na skutek nagłej hipotermii. Na pytanie dlaczego opuścili namiot odpowiadam: nastraszyli ich tubylcy, a te mieszczuchy uciekli w panice i to było bezpośrednią przyczyną ich śmierci. Rozproszenie w tych warunkach klimatycznych i w tych górach oznacza nieuniknioną śmierć. Prozaiczne ale bardzo prawdopodobne.
Owszem, to jest bardzo możliwe, szczególnie że znaleziono ślady pobytu osób trzecich na terenie tego obozowiska i niekoniecznie mogły to być ślady po żołnierzach AR… I kolejny głos:
Elżbieta Kowalska (KKK) - Jestem absolutnie za wariantem wojskowym. Ural jest przedprożem Syberii, a więc terenem trudnym i niedostępnym. Nie zapominajmy, że obok przemysłu militarnego, roi się tam od kopalń surowców, na bazie których, tenże przemysł się skutecznie rozwija. Po prostu, tablica Mendelejewa i to ta bardzo wysoka, cenna półka.
Oficjalne poligony wojskowe, jest podaniem do wiadomości nic nie znaczących punktów. Były, są i będą, niech się ludziska cieszą. Nie jest też tajemnicą, że istnieją, nie tylko poligony, czy miejsca na mapie, o których świat dowiaduje się z kilkudziesięcioletnim opóźnieniem, albo …wcale. W polskich warunkach, przypomnę, jest to np. Borne Sulinowo. Są też polskie obiekty wojskowe, które przeszły, cichą reformą, z rąk rosyjskich w amerykańskie. Zwykły układ polityczny, o którym przeciętny człowiek nie ma pojęcia. To tak jak z prokuratorem i adwokatem. Na sali sądowej skaczą sobie do gardeł, a po sprawie idą na wódkę. Tajne bazy są wszędzie, w każdym kraju (o „ukochanym” USA nie wspomnę), dlatego nie czepiajmy się tych Rosjan tak.
Armia rosyjska w tych latach już miała dobre doświadczenia z rakietami. Mamy początek 1959 roku, czyli ZSRR ma za sobą wystrzelenie Sputnika 1 i 2 (1957 - ten z Łajką), Sputnika 3 (1958) i za klika miesięcy wystrzelą Sputniki 4 i 5 (1960 - z legendarnymi Biełką i Striełką). Obojętnie co media mówią, ZSRR, USA i Anglia doskonale porozumiewały się w tej sprawie, nawet na gruncie prywatnym (szczeniak po którymś z psów został podarowany Prezydentowej USA J. Kennedy!). Niech więc nie pisze nikt bzdur o rosyjskiej nieaktywności rakietowo-kosmicznej.
Ogólnie rzecz ujmując – armia wie co się tam stało. Nie jest to w artykule jasno napisane, ale jeśli dobrze rozumiem, przed grupą dochodzeniowo-śledczą, a nawet ratownikami, wcześniej było tam wojsko. Pytam, po co? W jakim celu, na tak długo zamknięcie obszaru, szybkie raporty, sprzątanie terenu i de facto, milcząca ocena wypadku. Żadnych dyskusji i tłumaczeń. Problem w tym, czy dowiemy się kiedyś prawdy. Może ekshumacja, choć po latach, mogłaby przynieść kilka odpowiedzi, a przynajmniej wykluczyć pewne elementy. Mam dziwne przekonanie, że Rosjanie się na takie coś nie zgodzą.
I jeszcze parę innych refleksji …
Dziwi mnie, jako przyrodnika, zachowanie zwierzyny (będzie drastycznie). Otóż, jest trudna zima, niskie temperatury, pewnie i duża pokrywa śnieżna, góry. Zwierzyna mięsożerna chce przeżyć. Jeśli otrzymuje taki „prezent” od Natury, to bez wahania korzysta, bo to jest jej być albo nie być. Jeśli wypadek miał miejsce ok. 2.02., ciała znaleziono ok. 26.02, a nawet 4.05. i były nienaruszone (z wyjątkiem jednego), to, albo tam nie było żadnych ptaków i ssaków, szczególnie drapieżnych (w co nie wierzę), albo, potencjalny pokarm był niejadalny, z jakiś powodów? I jeszcze jedno. Moim zdaniem, powinno się przeanalizować rosnące tam drzewa. Otóż, drzewa długo pamiętają. Tak, tak… ówczesne 40-50-latki, dziś mają ok. 100 lat. Analiza zapisów na słojach, może przynieść zaskakujące dane.
Uszkodzenia ciała - rany, stłuczenia, złamania – w warunkach takich jak trudne góry, mróz, stres, świadomość, że nikt mi nie pomoże, są dodatkowym obciążeniem dla każdego organizmu. Przychylam się absolutnie do wersji odwrócenia sytuacji z rzucaniem ludzi przez falę uderzeniową. To wysoce prawdopodobne w wersji militarnej.
Sięgnięcie do przekazów tamtejszej ludności, mogłoby też rzucić światło na …zachowanie wojska. Podobnie, jak z pogańskimi głazami narzutowymi, do których uparcie, mimo zakazów Kościoła, ludzie wędrowali. I co zrobił Kościół? „Ochrzcił” je. I tak z "Diabelskiego kamienia”, zrobił się kamień jakiegoś świętego, np. Wojciecha. Od tego momentu, wierni już czcili kamień legalnie. To taka analogia do przemyślenia. Podtrzymywanie wierzeń tubylców jest często wykorzystywana i utrwalana.
Atak istot pozaziemskich, to kolejna bzdura. Nawet jeśli (!!!), to obdarowane inteligencją piątej generacji nie pozwoliłyby „ofiarom” na kilkusetmetrową ucieczkę, wspinaczkę na drzewo, palenie ogniska, z jaru też by ich wyciągnęli.
Tak czy owak, chyba nie ujrzymy prawdy.
Świetna analiza – nic dodać nic ująć. Strzał w dziesiątkę! Szczególnie trafnym jest spostrzeżenie, iż ciała ludzi nie zostały ruszone przez zwierzęta. A przecież przełęcz Diatłowa jest otoczona lasami, w których na pewno zamieszkiwały wilki, rysie, rosomaki i inne drapieżniki, które musiałyby zwęszyć obfity posiłek! Wyłączamy niedźwiedzie, bo te w lutym jeszcze smacznie spały.
I jeszcze dodam coś od siebie coś dla stronników teorii o meteorytowym pochodzeniu tego fenomenu: Przełęcz Diatłowa leży mniej więcej na 61 równoleżniku. Mniej więcej na tym samym na którym spadło Tunguskie Ciało Kosmiczne w 1908 roku – 60°55’ N, i ukazało się UFO nad Pietrozawodskiem - 61°47’ N w 1977… Czyżby więc 61 równoleżnik stanowił linię leżącą pod ostrzałem jakichś okruchów Wszechświata, które zachowują się nietypowo? Ale czy w tej nietypowości nie jest jakaś metoda???
To też ciekawe spostrzeżenie, ale obawiam się, że rację mają ci, którzy widzą w tym wszystkim rękę człowieka, a nie Przyrody… Rzecz ciekawa, bo kiedy zapytałem Rosjan, co o tym sądzą, ci odsyłali mnie do internetowych stron na temat tragedii na przełęczy Diatłowa i nabierali wody w usta, co też stanowi pewnego rodzaju wskazówkę…
Prawda o tym wydarzeniu spoczywa jak na razie ukryta bardzo głęboko w pancernych safesach służb specjalnych Federacji Rosyjskiej i zapewne wiele jeszcze wody upłynie w Wołdze, zanim zostanie ujawniona, zapewne już nie za naszego życia. Pozostaje więc czekać i przekazywać informację o tej tragedii następnym pokoleniom, chyba że rację miał dr Hermann Zdzisław Scheuring pisząc, że „…istnieją archiwa tajne, do których profani nie mają dostępu i których tajemnice nigdy nie ulegają przedawnieniu…” („Czy królobójstwo?”, Londyn 1964)
Oby nie.
* * *
Polecane inne źródła:
1. Tajemnica Przełęczy Diatłowa (film) -
http://www.youtube.com/watch?v=7hE_bCv7Glk
2. Tajemnica Przełęczy Diatłowa (film) -
http://www.youtube.com/watch?v=v2wogBJ0 ... re=related
PYTANIE DO FORUMOWICZÓW: czy koś ma jeszcze jakąś inną proipozycję?
Credo quia absurdum NON est!
http://www.wszechocean.blogspot.com
http://www.grzybypl.blogspot.com
http://www.echojordanowa.wordpress.com
***
