Świecące zegarki

Ostatnio z targu wróciłem mocno "uradowany" - trafiło mi się parę świecących zegarków, w tym prawdziwy zabytek, Pobieda z lat 50. Kompletne zegarki świecą mocniej niż same tarcze, gdyż posiadają mocno nafosforyzowane wskazówki, zaś cyfry i / lub indeksy nie są pościerane od ciągłego przesypywania w stercie zegarmistrzowskiego złomu. Z drugiej strony tarcze , najlepiej bez wskazówek i mechanizmu, najlepsze są do robienia radiogramów. Dlaczego? Grubość farby na wskazówkach jest dużo wyższa niż tarczy, zatem ślad wskazówki będzie mocnej "wypalony" w emulsji od cyfr. Utrudnia to jednolite naświetlenie całego radiogramu. Mechanizm zaś utrudnia przyleganie tarczy do papieru - oś wskazówek wystaje z tarczy i powoduje chybotanie się całości. Gdy mamy samą tarczę, możemy położyć ją na papierze, papier na metalowej blaszce (np. inPost-u), a na wierzchu umieścić mały magnes, który będzie stale dociskał tarczę do papieru. Taki układ jest mniej wrażliwy na przypadkowe przesunięcia, nie musi zatem stać w kompletnie odludnym miejscu. 

Poniżej fotogaleria zdobycznych zegarków:

Nibieski to chyba Atlantic, ten obok niezidentyfikowany, może na radiogramie coś wyjdzie.

Z lewej Pobieda z 2 Moskiewskiej Fabryki Zegarków, z prawej dla porównania "współczesna" Pobieda "Demokratija" z końca lat 80.

UMF Ruhla z NRD - mały a świeci ;)

To samo, tylko z indeksami zamiast cyfr.

Zegarek kieszonkowy "Eterna", tarcza dużo większa niż typowych zegarków naręcznych.

Pobieda z 2 Moskiewskiej Fabryki Zegarków, pewnie lata 50.

Jest moc ;)

Indeksy świecą na miodowo, a wskazówki wcale, choć na obu jest farba starego typu.

Wskażówka od budzika, pewnie UMF Ruhla - widok od tyłu - farby nie żałowali.

Stare nabytki - z lewej czarna "Moskwa", z prawej UMF Ruhla.

Radziecki "Majak" trochę zdezintegrowany ;)

W miarę współczesna Pobieda, ponoć składak z 3 różnych modeli, wskazówki wykazuja słabą aktywność i nie świecą w UV.

Lampa UV z lupą - bardzo przydatna rzecz - i reszta pomiarowego ustrojstwa :)